Jednym z najdoskonalszych wytworów kultury starożytnej Grecji był teatr. Do największego rozkwitu doprowadzili tę dziedzinę sztuki trzej wielcy tragicy żyjący w V wieku p.n.e.-Ajschylos, Sofokles i Eurypides. Hellada przeżywała wówczas czasy świetności pod rządami Peryklesa. Za jego panowania nastąpił wspaniały rozwój nie tylko literatury i teatru, ale również rzeźby oraz architektury. Doświadczenia tego okresu wykorzystano przy budowie najwspanialszego amfiteatru starożytnej Grecji, zaprojektowano pod koniec IV wieku p.n.e. przez Poliketa Młodszego. Mogąca pomieścić 14 tysięcy widzów budowla wykorzystywała naturalne ukształtowanie terenu. Amfiteatralnie wznoszącą się widownię-stanowiącą wycinek koła o średnicy 114 metrów-urządzono bowiem na stromym stoku wzgórza. Doskonałe ukształtowanie budowli oraz stosowanie precyzyjnie rozmieszczonych rezonatorów powodowało, że najcichszy szept z przestrzeni scenicznej słyszany był w najodleglejszych nawet zakątkach widowni.
