Jak robić przypisy? To pytanie zadaje sobie wielu studentów, którzy zaczynają pisać swoją pierwszą pracę naukową. Aby zrobić dobre przypisy, trzeba poznać kilka ważnych zasad ich tworzenia. Przeczytaj poniższy artykuł, znajdziesz w nich receptę na profesjonalne przypisy w pracach naukowych.
Problemy z plagiatami
Środowisko naukowe od zawsze borykało się z większą lub mniejszą plagą plagiatów. Dlatego też wypracowano odpowiednie standardy pisania prac naukowych, które musza być opatrzone przypisami, odwołującymi się do źródeł. Pozwala to szybko zweryfikować literaturę na jakiej opierał się autor pracy, a także źródła do jakich sięgnął. Praca bez przypisów traci swój naukowy charakter i w zasadzie istnieje duże prawdopodobieństwo, ze jest mniej lub bardziej samodzielną kompilacją teksów, które już na dany temat zostały napisane. Sztuka robienia dobrych przypisów nie jest wcale taka prosta, jednak warto ją opanować. Jak robić przypisy? O tym przeczytasz w dalszej części artykułu.
Kiedy należy stosować przypisy?
Opanowanie aparatu naukowego nie jest sprawą prostą. Jeśli jednak masz możliwość współpracy z wyrozumiałym promotorem, jest szansa, że szybko pojmiesz najważniejsze zasady związane z robieniem przypisów w pracy naukowej. Więc jak robić przypisy? Przede wszystkim musisz wiedzieć, że przypisy nie odnoszą się tylko i wyłącznie do cytatów. W zasadzie w pracy naukowej każdy akapit powinien być opatrzony przypisem, o ile nie prezentujesz w nim własnej tezy. Dlaczego należy wstawiać przypis do fragmentu tekstu, który nie jest cytatem? To, że dany fragment twojej pracy nie jest cytatem i napisałeś go własnymi słowami, nie oznacza, że nie korzystałeś z jakichś dostępnym opracowań. Można powiedzieć więcej – na pewno korzystałeś choćby z literatury przedmiotu. Kwestia napisana przez ciebie, twoimi słowami, ale wykorzystująca dostępne ustalenia nauki na dany temat, musi zawierać przypis.
Gdzie umieścić przypisy?
Jak wygląda ta kwestia pod względem technicznym? W pierwszej kolejności zajmijmy się omówieniem umiejscowienia przypisów na tle układu całej pracy. Są w zasadzie trzy możliwości ich umiejscowienia: w stopce (przypisy dolne), na końcu rozdziału i na końcu całej pracy. Zasadniczo najczęściej stosuje się tą pierwszą opcję. Przypisy dolne są najbardziej praktyczne dla czytelnika. Nie musi bowiem za każdym razem gdy chce sprawdzić przypis, przerzucać kartki i szukać go gdzieś na końcu rozdziału, czy też pracy. To oczywiście najlepsza opcja dla czytelnika, który w ogóle przypisy czyta. Część bowiem czytelników jest zainteresowana tylko i wyłącznie tekstem. Wówczas dla nich najlepszą opcją są przypisy końcowe, które nie zaburzają struktury pracy.
Jak robić przypisy?
Jak robić przypisy? Jak w ogóle powinny one wyglądać? Przede wszystkim przypis powinien zawierać wszystkie dane identyfikujące dane dzieło. Oznacza to ni mniej ni więcej, że musimy podać tytuł pracy, jej autora, miejsce i rok wydania, nazwę wydawnictwa, a także numer strony, na której znajdują się informacje, na które powołujemy się w tekście. To są podstawowe dane i musimy zawsze je podać bez względu na rodzaj przypisu jaki stosujemy. Oczywiście przypisy będą się od siebie różnic w zależności od pracy na jaką będziemy się powoływać. Może to bowiem być książka, czasopismo, praca zbiorowa, tekst w internecie, a nawet specjalnie dla nas spisane relacje świadków. W każdym z tych przypadków przypis, pod względem technicznym, będzie wyglądał nieco inaczej. W przypadku odwołania się do tekstu internetowego naturalnie nie będziemy podawać roku i miejsca wydania. Natomiast będzie konieczne podanie linku do tegoż tekstu, oraz daty, kiedy z tego tekstu korzystaliśmy.
Co bardzo ważne – w przypisach często stosujemy określone skróty. Jeśli w stopce zamieszczamy kilka przypisów do tej samej pozycji, nie musimy za każdym razem wymieniać pełnego tytułu i auta. Możemy stosować skróty – zamiast autora możemy napisać „tenże”, natomiast w miejsce tytułu, możemy wstawić skrót „tamże”. Można również stosować ich łacińskie zamienniki – idem i ibidem. Jest jednak pewna zasada, co do której należy się stosować. Otóż nie można mieszać w jednej pracy skrótów w języku polskim i łaciński. Jeśli decydujemy się na skróty polskie, to tylko takie możemy stosować już w całej pracy. Jeśli będziemy tworzyć przypisy w naszej pracy naukowej wedle powyższych zasad, wówczas będzie ona czytelna i będzie miała spójny charakter. Jest też szansa, że zostanie pozytywnie oceniona przez promotora i bez problemu przejdzie przez sito recenzji. Prawidłowo skomponowane przypisy zapewniają również komfort intelektualny dla czytelników. Dzięki nim mogą szybko sprawdzić źródła z jakich korzystaliśmy podczas pisania naszej pracy naukowej.
