Łojotokowe zapalenie skóry pojawia się wtedy, jeśli gruczoły łojowe te w skórze wydzielają nadmiar łoju. Skłonność do łojotoku zależna jest z genów, jednak i od wpływu hormonów (negatywne funkcjonowanie mają szczególnie androgeny). W czasie łojotokowego zapalenia skóry pojawia się wysypka. Skóra staje się opuchnięta oraz tłusta w stanie, a również przybiera czerwonawy odcień. Na powierzchni powszechnie składa się biała czy żółtawa skorupa. Czasem miejsca powstawania wysypki wywołują duże świerzbienie. U osób dorosłych łojotokowe zapalenie skóry ma predyspozycję do nawrotów. Poddanie się kuracji może usunąć sygnały dolegliwości, które pod wpływem niekorzystnych elementów wewnętrznych lub zewnętrznych, potrafią pojawić się ponownie. Nawroty dolegliwości są obserwowane dosyć powszechnie w okresie, jeśli pogoda staje się zimna oraz sucha. Niskie temperatury wywołują nasilenie wydzielania łoju. Dodatkowym elementem wywołującym pojawienie się symptomów jest stres. Co istotne, podjęcie odpowiedniego leczenia umożliwia zredukować nawroty dolegliwości oraz przynieść złagodzenie symptomów.
Łojotokowe zapalenie skóry – diagnozowanie
W razie zaobserwowania symptomów mogących sugerować na łojotok niezbędne jest skonsultowanie się z dermatologiem. Łojotokowe zapalenie skóry to dolegliwość, którą dermatolodzy diagnozują oraz leczą stosunkowo powszechnie. Jest skłonna do zdiagnozowania na bazie cech oraz rozmieszczenia zmienionych chorobowo miejsc na skórze. Rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry jest możliwe na bazie skrupulatnej analizy historii medycznej chorego oraz wykonanego analizowania skóry chorego i wysypki. Czasem łojotokowe zapalenie skóry może być oznaką innej dolegliwości. W tym celu niezbędne jest wykonanie specjalistycznych badań oraz testów.
Łojotokowe zapalenie skóry – leczenie
Mimo iż żaden środek nie umożliwia na całe wyleczenie łojotokowego zapalenia skóry, podjęcie odpowiednich działań terapeutycznych ma wymierne korzyści. Leczenie umożliwia na usunięcie zmian o cechach łusek z powierzchni skóry, przeciwdziałanie infekcjom, a również zmniejszenie swędzenia oraz opuchlizny. Zalecany przez dermatologa typ leczenia zależy od miejsca powstawania symptomów łojotokowego zapalenia skóry. Leczenie niejednokrotnie jest skojarzone oraz obejmuje wykorzystywanie preparatów doustnych (antybiotyków, które zwalczają drożdżaki oraz zapobiegają infekcjom), maści oraz kosmetyków i dermokosmetyków, które zapewniają skórze prawidłową ochroną. Należy pamiętać, iż dolegliwość ma skłonność do nawrotów. Łojotokowe zapalenie skóry u nastolatków oraz dorosłych nie znika samo bez rozpoczęcia leczenia. By zapewnić osiągnięcie najlepszych efektów, dermatolog winien wziąć pod uwagę mnóstwo elementów przed opracowaniem planu leczenia. Możliwe sposoby radzenia sobie z łojotokowym zapaleniem skóry to szampony przeciwłupieżowe, środki wykorzystywane na skórze przez krótki okres, a również kosmetyki ochronno-regenerujące. Powszechnie najodpowiedniejsze efekty zajmuje się przez połączenie dwóch albo trzech artykułów. Dermatolog ważny jest za sporządzenie planu leczenia zgodnego z konkretnymi potrzebami chorego. Wykorzystywanie się do wszelkich wskazań specjalisty jest niezwykle istotne. W innym razie leczenie może trwać dłużej czy jest ryzyko pojawienia się nieoczekiwanych efektów ubocznych.
